Η Τιμή της Άννας!

Αναδημοσίευση από panusis.blogspot.com, με κάποια δικά μου σχόλια/επισημάνσεις [*Χ]:

Α/Τ Ομονοιας


Η ιστορια ειναι πραγματικη. Μου την αφηγηθηκε πελατισσα μου, μπατσινα που υπηρετει στο Α/Τ Ομονοιας. [*1]


Δευτερα βραδυ λεει η μπατσινα, ειχανε μαζεψει καμια δεκαρια πουτανες εξω απο ενα ξενοδοχειο της οδου Μενανδρου. Αναμεσα τους και την Αννα.
Την πεταξανε σ΄ενα κελι, μαζι με τις αλλες. Η ωρα 11:00.
Σε μιση ωριτσα πλακωσανε οι δικηγοροι. Μια - μια οι αλλοδαπες την εκαναν. Πληρωνανε οι νταβατζηδες τους.
Ξεμεινε η Αννα.
- Ο δικος σου ο δικηγορος?
- Δεν εχω δικηγορο...
Οι μπατσοι κατι μυριστηκαν. Εχουνε δει πολλα τα ματια τους. Την πηρανε την Αννα, την πηγανε στον αξιωματικο υπηρεσιας.
- Απο που ξεφυτρωσες εσυ?
Η Αννα κατι πηγε να ψελισει αλλα δεν της εβγαινε ηχος. Μονο ενα δακρυ. Κι αυτο στεγνο...


Η μπατσινα μου, που εκοβε χαρτοσημα στο γραφειο, επηρρεαστηκε. Ενταξει. Δεν ειναι και το πιο συνηθισμενο να βλεπεις ελληνιδες και καλοβαλμενες κοπελες σαν την Αννα, να κανουνε πιατσα στη Μενανδρου. Ασε που εκτος της ταυτοτητας, ειχανε βρει στο τσαντακι της και κατι φωτογραφιες. Κι αναμεσα στις αλλες φωτογραφιες, ενα βρεφος ολιγων μηνων.
- Το μωρο ποιανης ειναι?
- Δικο μου
- Ποσω μηνων?
- Εξη
- Και που το εχεις τωρα?
- Το φυλαει ο αντρας μου
- Και ξερει ο αντρας σου που γυρνας?
- Οχι δεν το ξερει...


Βουβαμαρα. Οι μπατσοι αλληλοκοιταζοντουσαν. Ητανε κι η πελατισσα μου, που την ειχε πιασει το μητρικο. Μανουλα κι αυτη.
Σηκωνεται, φερνει στην Αννα λιγο καφε.
- Γιατι ρε κοπελα μου?
Ετσι ξερα, ενα "Γιατι". Και σαν τι αλλο να πεις?
Να πεις δηλαδη οτι η Αννα που ελιωσε βρακακια να σπουδασει Φιλοσοφικη Αθηνων κι εξον απο το ξευτιλισμενο το πτυχιο ειχε και ενα μεταπτυχιακο στην ιστορια της Τεχνης, δουλευε τωρα σε ενα πολυεθνικο σουπερ μαρκετ για 480 ευρω το μηνα? Κι επιπλεον την πιανουνε να καμεις πιατσα στα Χαυτεια? Στα κωλαδικα που πανε για να πηδηξουνε οι Πακιστανοι? [*2]
Πως να το πεις?
Γιατι αμα το πεις, ερχεται η σειρα του να ρωτησεις και για πιο λογο γινανε ολα αυτα? Και ποιος φταιει? Και μηπως φταις κι εσυ που γινανε ολα αυτα, οπως σκατα γινανε.
Και δεν το λες.
Λες μονον ενα ξερο "γιατι", που μεσα στη γυμνια του, εναι ντυμενο ολα τα θανασιμα ερωτηματα αυτου του κοσμου...


Γιατι? Γιατι ετσι...
Γιατι πολυ απλα, τα 480 ευροπουλα που της δινουνε της Αννας οι πολυεθνικοι υπεραρπαγες δεν φτανουν ουτε για το νοικι με τα κοινοχρηστα. Γιατι ο αντρας της το εκλεισε το μαγαζι του και δεν λογιζεται ουτε ως ανεργος, για να του πετανε τουλαχιστον ενα επιδομα. Γιατι αν δεν πληρωνε το χαρατσι αυτο τον μηνα θα της κοβανε και το ρευμα.
Και πανω π 'ολα γιατι η Αννα εχει ενα βρεφος εξη μηνων.
Που ξυπναει τις νυχτες και σπαραζει στο κλαμα, αμα δεν του εχουνε ετοιμο το αποστειρωμενο μπιμπερο με το γαλα. Και τι γαλα? Οχι το γαλα που πουλανε στα περιπτερα. Το αλλο το γαλα. Που ειναι για τα μωρα. Το ακριβον. Το Αλμυρον...
Γιατι τα βρεφη δεν μπορουνε να φανε ροβιθια ή φακες που φερνει καθε μεσημερι ο αντρας της απο τα συσσιτια της εκκλησιας. Ουτε να καταλαβουνε οτι σ' αυτον τον κοσμο υπαρχουνε ανθρωποι που βγαζουν σε μια μερα τοσα ευροπουλα, οσα χρειαζεται μια οικογενεια για να ζησει ενα χρονο! Κι οτι αυτοι οι ιδιοι ανθρωποι, προκειμενου να βγαλουνε αλλα τοσα παραπανω [και τι να τα καμουνε γαμω την τρελα μου?] ειναι ικανοι να στειλουν στο θανατο χιλιαδες οικογενειες. [*3]
Οχι!
Τα βρεφη δεν τα καταλαβαινουνε αυτα.
Τα βρεφη διαθετουνε μονον τη σοφια της ζωης. Που λεει οτι καθε ανθρωπος που ερχεται σ αυτον τον κοσμο δικαιουται ενα μεριδιο στο φως, στην τροφη και στην ελπιδα...
Αυτο καταλαβαινουν τα βρεφη και αυτο ειναι που σε μαχαιρωνει στην καρδια, οποτε τ' ακους να σπαραζουνε στο κλαμα απο την πεινα.
Και το Αλμυρον εχει λεφτα.
Πως να το αγορασει η Αννα, που δεν εβισκε στο πορτοφολι της παρα μισο σεντ και δυο φωτογραφιες?
Τις φωτογραφιες της ζωης της, που δεν αξιζε πια ουτε ενα κουτακι αλμυρον. [*2]
Τη μικρη συσκευασια...


Κι ετσι η Αννα πηρε το τσαντακι της και την εκαμε για την οδο Μενανδρου. Τριαντα ευροπουλα ο πελατης. Εικοσι παιρνεις για το μουνι σου και δεκα δινεις στο ξενοδοχειο. Στηνεις κωλο στον πρωτο βρωμιαρη που θα στα δωσει και μετρας τις φτυσιες .
Ενας, δυο, τρεις πελατες και νατο το αλμυρον και νατα τα τσιγαρα. Σου μενει και κατι τις να αγορασεις ενα μπουκαλι κρασι να το πιεις με τον Αλεξανδρο σου [αλλος πτυχιουχος κι αυτος], να ξεχαστεις λιγακι.
Τριαντα ευρω.
Η τιμη της Αννας.
Και για να τα λεμε οπως ειναι, το ειχε ξανακαμει. Και μια και δυο φορες. Τη μια για να βγαλει τα κοινοχρηστα, την αλλη για να βγαλει το χαρατσι. Μαλιστα! Και ειχε ξαναβρεθει στο ξενοδοχειο της Μενανδρου και ειχε ξαναμετρησει φτυσιες στην ψυχη της.
Τριαντα ευροπουλα το γαμησι, δεκαπεντε η πιπα.
Στα ορθια. Και με τα ματια κλειστα για να μην της ερθει να ξερασει.
Ετσι ωμα, γιατι ετσι γινονται.
Κι επειδη στην Αληθεια, δεν μπαινει προφυλακτικο... [*2]


Μοναχα που τις αλλες δυο φορες δεν την ειχανε τσιμπησει οι μπατσοι. Τωρα ομως την επιασαν.
Και καθονταν η μπατσινα απο πανω της και δεν ηξευρε τι να πει η γυναικα.
Ο αξιωματικος υπηρεσιας, ξεστομισε μια βαρεια βρισια.
- Να χεσω που ειμαι ανθρωπος, ρε πουστη μου...
Μετα αλλαξε ενα βλεμμα με τους αλλους που ηταν εκει μεσα. Και με τη μπατσινα, που ετρωγε τα νυχια της απο τον καημο.
- Αστην να φυγει. Μην γραφεις τιποτα στο βιβλιο συμβαντων...
Η μπατσινα ευθυς πεταξε και στυλο και μολυβια. Βουτηξε την Αννα απο το μπρατσο
- Φευγα ρε κοριτσι. Καντηνε τωρα δα, Παρε την τσαντουλα σου και χασου...
Αλλα η Αννα τιποτα. Δεν κουνηθηκε καν
- Οριστε κυρια μου, μουγκρισε ο μπατσος. ειστε ελευθερη. Γυριστε στο σπιτι σας και μη σας ξαναπιασουμε στα μπουρδελα...
- Αειντε, γρηγορα πριν μας την πεσει κανενας μυστηριος και βρουμε τον μπελα μας...
Εκει η Αννα. Δεν ελεγε να σηκωθει απο το καθισμα.
Οι μπατσοι τα χασανε.
- Καλα δεν ακους?
- Ακουω
- Ε, τοτε τραβα σπιτι σου
- Δεν γυρναω σπιτι μου
- Τι μας λες ρε κοριτσι? Το χεις κουνημενο?
- Το μωρο μου πειναει, το καταλαβαινετε? Δεν προλαβα να παρω ουτε εναν πελατη. Δεν γυρναω σπιτι μου χωρις το αλμυρον... Δεν αντεχω ν ακουω το μωρο μου να σπαραζει στο κλαμα...


Ο αξιωματικος υπηρεσιας, βαρεσε μια γροθια στον αερα. Ε, και που να τη βαρεσει ο ανθρωπος?
Στα λαμογια? Στους γραβατοπειρατες? Στους τραπεζιτες? Στιςπολυεθνικες? Στα αφεντικα του? Στον διοικητη του? Στο στομαχι του?
Ή στο εικονισμα του Χριστου που δεσποζε απανω απο το γραφειο του.
- Ποσο καμει αυτο το γαμημενο το αλμυρον ρε Μαρια? {Μαρια λενε την πελατισσα μου}
- Κανα εικοσαρι...
Ο μπατσος εβγανε κι εριξε ενα ταλληρακι στο τραπεζι. Μετα ηρθανε κι οι αλλοι. Και η Μαρια, που της ειπε κι ολας της Αννας διανυκτερευον φαρμακειο για να το αγορασει.
- Οριστε. Μαζευτηκαν αρκετα... Θα χεις να παρεις και τσιγαρα... Φευγα και μην ξαναγυρισεις εκει ρε κοριτσι... Δεν λεει...
Η Αννα τα πηρε και την εκανε.


Για κεινο το βραδυ τουλαχιστον, ο Ανθρωπος ειχε ανεβασει την τιμη του...


Λευτερης Πανουσης


Σημειώσεις
[*1] Στην λογοτεχνία, την Άννα τη λέγανε Φαντίνα και ήταν η μητέρα της Τιτίκας (Cosette στο πρωτότυπο) - Β. Ουγκώ, "Οι Άθλιοι".
[*2] Έλληνες, ξυπνήστε επιτέλους! Τούτοι 'δώ οι αδίστακτοι μάς εκτελούν παντοιοτρόπως και μαζικά - η τωρινή κατάσταση είναι πολύ χειρότερη απ' αυτήν που βιώσαμε κατά την Γερμανική κατοχή. Τότε χάθηκε μόνο το 10% του ελληνικού πληθυσμού. Τώρα, ένας στους πέντε κατοίκους αυτής της χώρας -20%- είναι πλέον φορέας τού AIDS (Kάνετε μια βόλτα στην Κυψέλη και θα δείτε γιατί. Παρεμπιπτόντως, νούμερο ένα στον κόσμο σε κρούσματα AIDS είναι η Μποτσουάνα στην Αφρική, 24% του πληθυσμού είναι μολυσμένοι/φορείς). Τα κρούσματα σύφιλης, υπό εξαφάνιση στην Ελλάδα μέχρι πριν από λίγα χρόνια, καθώς και τα κονδυλώματα, είναι σε κατακόρυφη έξαρση. Αυτά, σύμφωνα με φίλη μου γιατρό σε μεγάλο νοσοκομείο της Αθήνας (ενδονοσοκομειακές στατιστικές - δεν θα τις δείτε δημοσιευμένες πουθενά). Αλήθεια, με ποιον ή ποιαν έκανε έρωτα το παιδί σας χθες βράδυ;
[*3] Εκ πρώτης όψεως, είναι εύλογο το ερώτημα του συγγραφέα ("και τι να τα καμουνε γαμω την τρελα μου;"). Πλην όμως, οι καζινοκαπιταλιστές που κυβερνούν τώρα αυτόν τον πλανήτη (π.χ. George Sorros, David Rockefeller, John Pierpont Morgan κ.ά.) και την Ελλάδα -μέσω των τσιρακιών τους/των πολιτικών μας- ποσώς ενδιαφέρονται για τον όγκο του πλούτου τους (από ένα σημείο και μετά, δεν έχει νόημα). Ενδιαφέρονται για την συσσώρευσή του, γιατί αυτό συνεπάγεται δύναμη και επικυριαρχία. Φυσικά, υπάρχει και η άλλη θεώρηση των πραγμάτων (η "εξωγήινη"): ο ιδανικός πληθυσμός του πλανήτη είναι γύρω στα 500 εκατομύρια, άρα ας τούς αραιώσουμε λίγο!

Η Τρόικα Είναι Ευλογία για τον ...

Απλά μαθηματικά:
€162.812,00 (μόνον βασικός μισθός) +
€ 46.319,34 (κινητό) =
-----------------------------------------------
€209.131,34!


Επίσης απλά μαθηματικά:
Ας υποθέσουμε ότι το γραφείο Πάγκαλου χρεώνεται €0,10/λεπτό για κινητή τηλεφωνία (το κόστος καρτοκινητής είναι περίπου €0,40/λεπτό - δεν λογαριάζουμε εταιρικά πακέτα, εκπτώσεις, δωρεάν χρόνο ομιλίας, κλπ.):
€46.319,34 / €0,10/λεπτό = 463.193 λεπτά = 7.720 ώρες = 322 ημέρες/χρόνο! Δηλαδή, ένας υπάλληλος στο γραφείο Πάγκαλου (συνολικά) μιλά ασταμάτητα στο κινητό επί ένα σχεδόν χρόνο!


Η Τρόικα Είναι Κατάρα για τον ...

...καθώς...

Ως εδώ και μή παρέκει!

Make games | Share | Play free online games | User Generated Games @ Pictogame

Συνειδητά μάς Σπρώχνουν στην Αυτοκτονία!

(Από ethnos.gr)

Η ελληνική κρίση αύξησε τους αυτόχειρες

Η πιο δραματική ένδειξη της οικονομικής δυσπραγίας στην Ελλάδα είναι η αύξηση των αυτοκτονιών, επισημαίνει σε άρθρο της η αμερικανική εφημερίδα Wall Street Journal (κλικ εδώ)

Δύο χρόνια στον κλοιό της οικονομικής κρίσης η Ελλάδα και οι πολίτες της έχουν πληγεί από τα αυστηρά μέτρα λιτότητας που έχει επιβάλει η κυβέρνηση της χώρας για την αποφυγή μιας χρεοκοπίας που θα είχε καταστροφικές συνέπειες στην Ευρώπη.

Οπως αναφέρει η WSJ, οικονομικός πόνος είναι το τίμημα που πληρώνουν η Ελλάδα και η Ευρώπη για την προστασία του ευρώ. Αλλά καθώς η ελληνική οικονομία παραπαίει, η κοινωνία βρίσκεται σε αναταραχή και εγείρονται ερωτήματα για το πόσο ακόμα οι Ελληνες θα είναι σε θέση να υπομένουν αυτήν την πίεση.

Το ΑΕΠ κατά το δεύτερο τρίμηνο μειώθηκε κατά 7% σε σχέση με πέρυσι, η ανεργία βρίσκεται πάνω από το 16%, ενώ αύξηση παρουσιάζουν η εγκληματικότητα, οι άστεγοι, η μετανάστευση και οι προσωπικές χρεοκοπίες.

Η πιο δραματική ένδειξη της οικονομικής δυσπραγίας στην Ελλάδα, ωστόσο, είναι η αύξηση των αυτοκτονιών.

Οι καταγεγραμμένες αυτοκτονίες έχουν διπλασιαστεί σε σχέση με το χρονικό διάστημα πριν την κρίση, φτάνοντας τους 6 ανά 100.000 κατοίκους το χρόνο, σύμφωνα με το ελληνικό υπουργείο Υγείας και την φιλανθρωπική οργάνωση Κλίμακα.

Περίπου 40% περισσότεροι Ελληνες έγιναν αυτόχειρες το πρώτο πεντάμηνο της φετινής χρονιάς σε σχέση με την ίδια χρονική περίοδο πέρυσι, αναφέρει το υπουργείο.

Αλλοι έκαναν απόπειρες αυτοκτονίας. Την περασμένη Παρασκευή, η αστυνομία ανακοίνωσε ότι ένας 50χρονος που αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα αυτοπυρπολήθηκε έξω από τράπεζα στην Θεσσαλονίκη και νοσηλεύεται στο νοσοκομείο.
Οι αυτοκτονίες έχουν επίσης αυξηθεί σε πολλές χώρες της Ευρώπης από τότε που άρχισε η οικονομική κρίση, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό The Lancet, κάνοντας αναφορά και στην Ελλάδα.

Κι ενώ μερικές χώρες έχουν υψηλότερα ποσοστά καταγεγραμμένων αυτοκτονιών, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, ψυχίατροι λένε ότι τα δεδομένα από την Ελλάδα υποεκτιμούν το γεγονός της αυτοκτονίας, καθώς φέρει ένα αποτελεί ισχυρό στίγμα για τους Ελληνες.

Η ελληνορθόδοξη εκκλησία απαγορεύει την κηδεία στους αυτόχειρες, με εξαίρεση αυτούς που πάσχουν από ψυχικές ασθένειες. Συχνά οι οικογένειες αυτοχείρων καλύπτουν την αυτοκτονία με το "πέπλο" του ατυχήματος.

Η γραμμή υποστήριξης για τις αυτοκτονίες της μη κυβερνητικής οργάνωσης Κλίμακα, συνήθιζε να δέχεται τέσσερις στις δέκα κλήσεις ημερησίως, αλλά τώρα ανέρχονται σε πάνω από 100, όπως επισημαίνει ένας εκ των ψυχολόγων.

Αυτός που καλεί την γραμμή έχει συνήθως ένα συγκεκριμένο προφίλ: ανδρας, ηλικίας 35 – 60 και οικονομικά κατεστραμμένος. "Εχει χάσει την ταυτότητά του ως σύζυγος και παροχος και δεν μπορεί πλέον να είναι "άνδρας" όπως προστάζει η κουλτούρα μας", προσθέτει ο ψυχολόγος.


Σημείωση:

Δείτε σχετικά και http://greeksynthesis.blogspot.com/2011/05/blog-post_8739.html.

ΓΟΝΙΔΙΑΚΗ ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ ή ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ ΔΕΙΚΤΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ;

Συζητούσα πρόσφατα με φίλο σχετικά με το πόσο θ' αργήσει ακόμα η αναμενόμενη κοινωνική έκρηξη. Αυτός, με έκδηλη την απογοήτευσή του για την τεράστια 'αδράνεια μάζας' του πληθυσμού, εξέφρασε την άποψη ότι κάτι πρέπει να έχει αλλάξει στο βασικό γονιδίωμα του Έλληνα πρόσφατα. Ανέφερε μάλιστα το εξής χαρακτηριστικό γι' αυτόν παράδειγμα: πέρασαν μόλις 34 ημέρες από την ναζιστική εισβολή στην Αθήνα (27 Απριλίου 1941) για να αποκαθηλώσουν οι Σάντας και Γλέζος την χιτλερική σημαία από την Ακρόπολη (31 Μαΐου 1941), αντικαθιστώντας την με την Ελληνική, υπό συνθήκες βάρβαρης στρατιωτικής κατοχής και υπό τον κίνδυνο άμεσης εκτέλεσης (καταδικάστηκαν ερήμην σε θάνατο). Σε αντίθεση με τότε, έχουν περάσει πάνω από 365 ημέρες από την (επίσημη) εισβολή στην Ελλάδα της Τρόικας και καμία αντίδραση παρόμοιου βεληνεκούς δεν έχει υπάρξει ενάντια στην ιδιότυπη και στυγνής μορφής κατοχή που βιώνουμε.

Εγώ θα σταθώ στο εξής χαρακτηριστικό και τραγικό στοιχείο των καιρών, για να επισημάνω παρακάτω ένα άλλο πιθανό αίτιο αδράνειας: αντιμετωπίζουμε, μεταξύ άλλων, κάθετη αύξηση των αυτοκτονιών Ελλήνων, ήτοι "Σύμφωνα με την πρώτη επεξεργασία των στοιχείων από τη Γραμμή Παρέμβασης για την Αυτοκτονία (1018), που λειτουργεί η ΜΚΟ Κλίμακα υπό την αιγίδα του υπουργείου Υγείας, οι αυτοκτονίες στην Ελλάδα έχουν αυξηθεί δραματικά το τελευταίο διάστημα. «Έχουν τουλάχιστον διπλασιαστεί, εάν όχι τριπλασιαστεί», λέει χαρακτηριστικά στην «Κ» ο κλινικός ψυχολόγος της Κλίμακας κ. Άρης Βιόλατζης, αναφέροντας ότι από περίπου μία την ημέρα που ήταν η συχνότητα των αυτοκτονιών το 2009, σήμερα έχουν ξεπεράσει τις δύο. Ακόμα χειρότερα: πρόκειται για τις καταγεγραμμένες αυτοκτονίες, υποπολλαπλάσιες δηλαδή του πραγματικού αριθμού, μιας και οι θάνατοι αυτοί λόγω του ισχυρού ακόμα στίγματος καταγράφονται συνήθως ως δυστυχήματα." - πηγή. (Σημείωση: αυτά μόλις τον Αύγουστο 2010 - σήμερα η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη. Κατά την κατοχή του 1941-44 πέθαιναν, τουλάχιστον αναπόφευκτα, από πείνα ή βία!)

Σε πρόσφατη τηλεοπτική συνέντευξή του, ο κ. Άρης Βιόλατζης, υπεύθυνος της Κλίμακας, ανέπτυξε το επιχείρημα ότι οι 'προηγούμενης γενιάς' κοινωνικά παραδεκτοί δείκτες μέτρησης προσωπικής αξίας, οπως ελευθερία, αξιοπρέπεια, κλπ. έχουν σταδιακά αντικατασταθεί, από την 10ετία του '80, με νέους, όπως οικονομική επιφάνεια, υλικά αγαθά (π.χ. σπίτι, αυτοκίνητο), δυνατότητα κατανάλωσης/δανεισμού, κλπ. Η ξαφνική υποβάθμιση ή ο μηδενισμός αυτών των δεικτών (και μάλιστα χωρίς ελπίδα επανάκαμψης) οδηγεί αναπόφευκτα το άτομο σε καταστάσεις αδράνειας, απάθειας, αυτοεγκατάλειψης και συχνά στην αυτοκτονία .

Διαλέγετε και παίρνετε!

Κλείνοντας, και αναφορικά με δείκτες αξιολόγησης, θυμίζω ότι ο πρώην δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς προέβαλε στο Διεθνές Δικαστήριο σαν επιχείρημα αδυναμίας αποπληρωμής τότε χρεών της Ελλάδας την θεμελιώδη υποχρέωση του Κράτους έναντι των πολιτών του: να μεριμνά πρώτιστα γι' αυτούς - και δικαιώθηκε!