Είναι η (Άμεση) Δημοκρατία Ανέφικτη; (Μέρος 1ο)*

Γράφει ο Κώστας Χρυσόγονος, καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Τμήμα Νομικής ΑΠΘ και Δικηγόρος παρ' Αρείω Πάγω:

Γιατί προτείνω συγκρότηση Βουλής Πολιτών 

Στην πολιτική και συνταγματική θεωρία γίνεται, συνήθως, αντιδιαστολή μεταξύ της αρχαίας άμεσης Δημοκρατίας και της σύγχρονης αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας. Τούτο έχει βάση, στον βαθμό που στα δημοκρατικά πολιτεύματα των πόλεων-κρατών της αρχαιότητας ήταν καθοριστικός ο ρόλος της συνέλευσης των πολιτών, η οποία είναι προφανώς ανέφικτη στα σημερινά εθνικά κράτη, πρώτιστα για γεωγραφικούς και πληθυσμιακούς λόγους (σημ.: υπογράμμιση δική μου). Στην πραγματικότητα, ωστόσο,  οι αρχαίες πόλεις-κράτη διέθεταν και άλλα όργανα, με πολύ λιγότερα μέλη από την Εκκλησία του Δήμου (π.χ. στην αρχαία Αθήνα η Βουλή των πεντακοσίων και το λαϊκό δικαστήριο της Ηλιαίας). Τα όργανα εκείνα δεν συγκροτούνταν, όμως, με εκλογή των μελών τους (ούτε αποτελούνταν από επαγγελματίες τεχνοκράτες, όπως τα σύγχρονα δικαστήρια), αλλά με κλήρωση. Αυτή θεωρείτο ως η κατεξοχήν δημοκρατική μέθοδος ανάδειξης των αρχόντων, σε συνδυασμό με τον χρονικό περιορισμό της θητείας τους (συνήθως ενιαύσιας) και την εναλλαγή των προσώπων (π.χ.κανείς δεν μπορούσε να είναι μέλος της Βουλής για περισσότερες από δύο συνολικά θητείες). Αντίθετα, η εκλογή θεωρείτο ως κατά βάση ολιγαρχική μέθοδος... (Διαβάστε το πλήρες άρθρο εδώ)

Όλα ωραία και καλά, όσον αφορά το περιεχόμενο του άρθρου εν γένει, πλην όμως με εξοργίζει στο έπακρο το παρακάτω στην εισαγωγική παράγραφο: "...η οποία (συνέλευση των πολιτών) είναι προφανώς ανέφικτη στα σημερινά εθνικά κράτη, πρώτιστα για γεωγραφικούς και πληθυσμιακούς λόγους". Τί δηλώνει αυτό; Βασική τεχνολογική άγνοια (απαράδεκτη για ακαδημαϊκό διδάσκαλο και επιστήμονα); Μισαλλοδοξία της εξειδίκευσης; Πρόθεση εκ προοιμίου "θαψίματος" της ανάπτυξης του θέματος που επιχειρεί ο συγγραφέας (δηλ. το αναπτύσσει για το θεαθήναι - ακαδημαϊκά);

Θα ήθελα να πληροφορήσω τον κ. Χρυσόγονο (με όλο τον σεβασμό προς το πρόσωπό του), καθώς και το αναγνωστικό κοινό του, ότι το πρόβλημα επανασύγκλησης της συνέλευσης των πολιτών (κοινώς Εκκλησίας του Δήμου) στην σύγχρονη κοινωνία (τοπικά, εθνικά, πανευρωπαϊκά, καθώς και παγκόσμια) έχει επιλυθεί από τις αρχές της 10ετίας του '90, σε θεωρητικό/φιλοσοφικό, καθώς και σε πρακτικό/τεχνολογικό επίπεδο.

Η λύση/απάντηση στο παραπάνω πρόβλημα ονομάζεται Συμβουλευτική Άμεση Δημοκρατία - Δίκτυο ΠΕΡΙΚΛΗΣ - το "εκπαιδευκτικό σύστημα Πολιτών και Αρχόντων για την επιστροφή στο μέλλον της Δημοκρατίας" (http://greeksynthesis.blogspot.com/2011/07/democracy-has-gone-to-dogs.html). Στηρίζεται από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, είναι τεκμηριωμένη σε διεθνή βιβλιογραφία, έχει στο παρελθόν στηριχθεί από φιλόσοφους/επιστήμονες διεθνούς εμβέλειας (όπως, π.χ., Κορνήλιο Καστοριάδη και Μιχάλη Δερτούζο/ΜΙΤ - έναν από τους δημιουργούς του σημερινού Internet), είναι ευρέως γνωστή σε "παλιούς" (και νυν ενεργούς) πολιτικούς και ουσιαστικά παντελώς άγνωστη στην πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας (γιατί άραγε;). Θα ήθελα να αναφέρω (αυστηρά τεχνοκρατικά και κοστολογικά) ότι, αν το Δίκτυο ΠΕΡΙΚΛΗΣ είχε θεσμοθετηθεί πανελλαδικά όταν προτάθηκε αρχικά στους πολιτικούς μας άρχοντες, θα είχε κοστίσει όσο και η διεξαγωγή περίπου μίας εκλογικής αναμέτρησης, με άμεση απόσβεση κόστους εφεξής. Αυτό σημαίνει σχεδόν τσάμπα εκλογές και δημοψηφίσματα 24/7 (ελληνιστί), με την ταυτόχρονη δυνατότητα άμεσης και ουσιαστικής αναβίωσης της Εκκλησίας του Δήμου (και μάλιστα βελτιωμένης σε σχέση με τα κρατούντα τον 5ο π.Χ. αιώνα).


Τις ο πολίτης εστίν σκεπτέον;

Ας αφήσουμε, λοιπόν, κατά μέρους τις (φθηνές και αστήρικτες) δικαιολογίες ότι η Άμεση Δημοκρατία είναι ανέφικτη για "γεωγραφικούς και πληθυσμιακούς λόγους"! Ας επικεντρωθούμε στην ουσία του πράγματος, δηλαδή (κατ' Αριστοτέλη Σταγειρήτη): "τίνα χρη καλείν πολίτην", ή "τις ο πολίτης εστίν σκεπτέον", καθώς "ου γαρ τον αυτόν ομολογούσι πάντες είναι πολίτης, εστί γαρ τις ος εν δημοκρατία πολίτης ων, εν ολιγαρχία πολλάκις ουκ έστι πολίτης", ή "εν μεν δημοκρατία μάλιστα εστί πολίτης, εν δε ταις άλλαις ενδέχεται μεν, ου μην αναγκαίον". Εν κατακλείδι "πολίτης δ' απλώς ουδενί των άλλων ορίζεται μάλλον ή του μετέχειν κρίσεως και αρχής". Ας επικεντρωθούμε, επιτέλους, στο θέμα πολιτικής παιδείας του ατόμου εξ "απαλών ονύχων", εξίσου σπουδαίο και απαραίτητο/στοιχειώδες προσόν με την γραφή και την ανάγνωση. Ας επικεντρωθούμε στο γεγονός ότι το παρόν πολιτικό σύστημα εκτρέφει (τεχνηέντως και εσκεμμένα) πολιτικά αναλφάβητους πληβείους (επί της ουσίας, βοοειδή προς σφαγή και βρώση των εχόντων και κατεχόντων).


Όσον αφορά την πολιτική ωριμότητα της παρούσας Ελληνικής Βουλής (κατά πλειοψηφία απαίδευτα "παιδαρέλια", κομματικά διορισμένα και αγόμενα και φερόμενα χάριν υψηλότατου "μισθίου") σε σύγκριση με την πολιτικά "απαίδευτη/ανώριμη" μάζα του Ελληνικού λαού, θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου!


*Σημ.: Το θέμα αναπτύσσεται περαιτέρω σε επόμενες αναρτήσεις [Είναι η (Άμεση) Δημοκρατία Ανέφικτη; (Μέρος 2ο, 3ο & 4ο)].    

ΤΟ ΑΜΕΣΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Έντυπη Έκδοση
Ελευθεροτυπία, Σάββατο 4 Ιουνίου 2011

Το άμεσο Σύνταγμα

Του ΠΕΡΙΚΛΗ ΚΟΡΟΒΕΣΗ

"Οταν οι επιχειρήσεις έχουν τόση μεγάλη δύναμη στην κοινωνία και επιβάλλουν τη βούλησή τους στους πολιτικούς, τότε έχουμε μια φασιστική κοινωνία. Οι επιχειρήσεις μετρούν περισσότερο από τους πολίτες και το χρήμα σχεδόν αποφασίζει για τα πάντα".

Μην ψάχνετε να βρείτε κάποιο μαρξιστή πίσω από αυτή τη φράση. Είναι η πικρή διαπίστωση του Φρανκλίνου Ρούζβελτ, ήδη από το 1938. Στην Ευρώπη όταν αναφερόμαστε στον ναζισμό και τον φασισμό, έχουμε στον νου μας τον Χίτλερ ή τον Μουσολίνι. Δηλαδή την πολιτική έκφρασή του και όχι την οικονομική του βάση. Το βιομηχανικό και τραπεζικό κεφάλαιο που έσφαξε την ανθρωπότητα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στην ουσία έκανε μια επένδυση στο ανθρώπινο αίμα. Στην πραγματικότητα, ο πόλεμος είναι η ακραία μορφή κερδοσκοπίας.

Αλλά ο πόλεμος ήταν πάντα μια ακριβή μηχανή. Και για την κατάκτηση των λαών έπρεπε να βρεθεί κάτι λιγότερο δαπανηρό. Και αυτό ήταν το περίφημο χρέος. Και μια χώρα που χρεώνεται στην ουσία παραχωρεί την εθνική της ανεξαρτησία. Με άλλα λόγια πουλιέται σε εξευτελιστική τιμή. Και αυτό γίνεται σήμερα στην Ελλάδα. Αφού πρώτα μας έκλεψαν τους μισθούς και τις συντάξεις, τώρα θα ληστέψουν και τη δημόσια κοινή περιουσία, εξαφανίζοντας κάθε ίχνος κοινωνικού κράτους. Και όποιος έχει λεφτά, ζει. Οποιος δεν έχει, πεθαίνει. Τα ανθρώπινα δικαιώματα σήμερα στην Ελλάδα είναι ανάλογα με το ύψος των καταθέσεων, κατά προτίμηση σε κάποιο φορολογικό παράδεισο.

Αυτές οι αλήθειες φαίνεται πως έγιναν συνείδηση σε χιλιάδες ανθρώπους σε όλη την Ελλάδα. Και δεν ήταν έργο κάποιων «διαφωτιστών» ή κάποιων «σοφών» που έγκαιρα είχαν διαπιστώσει αυτή την κατάσταση, που στην αρχή είχαν φανεί ή «γραφικοί» ή «φανατικοί». Η ίδια η ζωή προστατεύει τη ζωή. Και η κοινωνία μας έδειξε πως μπορεί η ίδια να αναλάβει τις ευθύνες της, χωρίς μεσσίες, χωρίς κόμματα ή ηγέτες. Η άμεση δημοκρατία είναι σήμερα μια πραγματικότητα, έστω και προσωρινή. Το μέλλον δεν το ξέρει κανένας. Και πολύ περισσότερο ουδείς μπορεί να το εγγυηθεί.

Εν τούτοις υπάρχει και η τεχνολογία της άμεσης δημοκρατίας. Το Ερευνητικό Εργαστήριο Τεχνολογιών ΜΜΕ του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, με επικεφαλής τους καθηγητές Γιώργο Καμπουράκη και Μάριο Νόττα, επινόησε μια πρωτοποριακή μέθοδο άμεσης δημοκρατικής επικοινωνίας που στηρίζεται σε υπολογιστές εξελιγμένης τεχνολογίας. Το πρόγραμμα λέγεται «Περικλής» και μπορεί να είναι άμεσα εφαρμόσιμο από τους δήμους με εξαιρετικά χαμηλό κόστος. Στην πλατεία Συντάγματος η άμεση δημοκρατία λειτουργεί αρχαιοπρεπώς. Οποιος θέλει παίρνει τον λόγο. Τι γίνεται όμως με την υπόλοιπη Ελλάδα και με αυτούς που δεν μπορούν να πάνε στο Σύνταγμα;

Για να κρατηθεί αυτό το κίνημα, πρέπει κάθε μέρα να γίνεται και μαζικότερο και οι αγορητές να πολλαπλασιάζονται. Και ο καθένας να εκφράζει ελεύθερα τα δικά του βιώματα και σκέψεις. Ετοιμοπαράδοτο υλικό δεν χρειάζεται. Αυτό έχει ήδη λήξει. Και πρέπει να επεκταθούν οι δίοδοι επικοινωνίας. Μήπως οι ερευνητές του Πολυτεχνείου έχουν εδώ μια χρυσή ευκαιρία να εφαρμόσουν στην πράξη τη μέθοδό τους, ξεπερνώντας τα όποια προβλήματα υπάρχουν;

perkor29@gmail.com

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=281487

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ!

Γιώργος Κοντογιώργης: περικυκλώστε ειρηνικά την Βουλή. Μαζευτείτε 1.000.000+ . Εγκλωβίστε τους!

Κυριακή, 05 Ιούνιος 2011 07:50 | Συντάχθηκε απο τον/την Greekamericannewsagency.com | | |

"Μη φύγετε από εκεί αν δεν τους υποχρεώσετε, όλους μαζί, να ψηφίσουν τα πέντε βασικά νέα άρθρα που θα αλλάξουν ριζικά την πολιτική κατάσταση στην χώρα"

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον Αλέξανδρο Στεφανόπουλο

«…Όσο πιο πολλοί τόσο πιο καλά. Διαδηλώστε ειρηνικά χωρίς βία. Μη φύγετε από εκεί αν δεν αλλάξουν οι πέντε βασικές κατευθύνσεις  της σημερινής πολιτικής κατάστασης. Ξαπλώστε κάτω αν η κρατική πολιτική εξουσία μεταχειριστεί βία. Αν είστε  χιλιάδες ένα εκατομμύριο θα είναι πολύ  δύσκολο έως αδύνατο στο σύστημα να πράξει οτιδήποτε».  Αυτή είναι η βασική κατεύθυνση που δίνει ένας εκ των πλέον κορυφαίων της ελληνικής διανόησης ο καθηγητής Γιώργος Κοντογιώργης ο οποίος μας ανέλυσε ποιο θα πρέπει να είναι το πρόταγμα των ελληνικών κινητοποιήσεων.  Η συζήτηση μας έγινε διότι   τις τελευταίες ημέρες παρακολουθούμε έναν ανοιχτό δημόσιο διάλογο μεταξύ των πανεπιστημιακών και της διανόησης κάθε επιπέδου που προβληματίζετε, είτε με δημόσιες παρεμβάσεις είτε με άρθρα και διάλογο στα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Ακούγονται πολλές απόψεις και προβληματισμοί για τα αίτια της σημερινής κατάστασης. Δίδονται πολλές ερμηνείες και πολιτικό κοινωνικές και οικονομικές μακρόσυρτες αναλύσεις.  Η συζήτηση και ο δημόσιος διάλογος εντάθηκε με αφορμή τις κινητοποιήσεις  του κινήματος των Οργισμένων αγανακτισμένων Ελλήνων πολιτών που βγαίνουν  στις πλατείες και στα πεζοδρόμια.  Για το θέμα μιλήσαμε με ένα κορυφαίο πανεπιστημιακό του είδους τον πρώην πρύτανη του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Γιώργο Κοντογιώργη ο οποίος μέσα από το προσωπικό του ιστολόγιο συχνά τελευταία αλλά και με δημόσιες παρεμβάσεις του παρουσιάζει μια σειρά θέσεων που αναλύει για την σημερινή ελληνική κρίση για την οποία επισημαίνει ότι είναι μοναδική και δεν μοιάζει με καμία άλλη του κόσμου αφού έχει το διαίτερο χαρακτηριστικό ότι δημιουργήθηκε από το ίδιο το ελληνικό πολιτικό σύστημα!

Στην  συζήτηση μας, που έγινε με αφορμή τις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις στρην Ελλάδα και ειδικά εν όψη της κινητοποίησης της Κυριακής 5 Ιουνίου αλλά και έχοντας μπροστά του το πολιτικό σύστημα την ψήφιση του λεγόμενου μεσοπρόθεσμου προγράμματος -τα νέα επίσης  οικονομικά μέτρα που θα ανακοινωθούν τα προσεχή 24ωρα, μας δίνει λεπτομερώς τις πρώτες πέντε  βασικές κατευθύνσεις -τα όνομάζει άρθρα-, τους   όρους  και τις  προϋποθέσεις μιας τέτοιας λαϊκής κινητοποίησης για να έχει ουσιαστικό πολιτικό αποτέλεσμα στην πράξη.  Στην ανάλυση του ο διακεκριμένος πανεπιστημιακός ξεκαθαρίζει πως δεν θα πρέπει να υπάρξει βία από την πλευρά των πολιτών ακόμα και αν δεχθούν βία! Αναλύει και αποσαφηνίζει πως με πολιτικές πράξεις της λαϊκής ετυμηγορίας θα ενταχθεί η κοινωνία στο πολιτικό γίγνεσθαι χωρίς να χρειασθεί να καταλυθεί με πράξεις μη ελεγχόμενες  η κοινωνική και πολιτική σταθερότητα. Τονίζει ότι είναι αναγκαίο να λειτουργήσει ο λαός ως σώμα, για την ακρίβεια ως πραγματική εκκλησία του δήμου με συγκεκριμένες πράξεις και ενέργειες ας τον ακούσουμε.

ΜΕΡΟΣ Α , ΜΕΡΟΣ Β

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Για μένα, το εντυπωσιακώτερο κομμάτι των μαζικών εκδηλώσεων αγανάκτησης δεν είναι ούτε ο όγκος τους, ούτε τα συνθήματά τους, ούτε ο παλμός τους. Είναι η αναβίωση, μετά από 25 αιώνες, της Εκκλησίας του Δήμου, όπως αυτή επανυλοποιείται έμπρακτα αυτές τις μέρες στην πλατεία Συντάγματος.

Με μια εντυπωσιακή μέθοδο αυτοοργάνωσης, πολίτες εναλλάσονται στο βήμα για να εκθέσουν απόψεις και προτάσεις στο εκκλησιαστικό σώμα. Εν προκειμένω και προς το παρόν, δεν ενδιαφέρει τόσο ούτε το ύφος, ούτε το περιεχόμενο των ομιλιών τους, όσο η διαδικασία αυτή καθαυτή - ένα πολύτιμο ιστορικό μάθημα!

Αυτή η Εκκλησία του Δήμου είναι πραγματική και σαφέστατα βελτιωμένη και επαυξημένη σε σχέση μ' εκείνη της αρχαίας Αθήνας - δεν αποκλείει κοινωνικές ομάδες ή άτομα που θέλουν να συμμετάσχουν. Μάλιστα, με την βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας, μπορεί να εξελιχθεί εύκολα σε καθολική (πανελλήνια, πανευρωπαϊκή ή ακόμα και παγκόσμια). Δεν είναι καθόλου 'ιδιότυπη' (όπως την είχε χαρακτηρίσει πρόσφατα ο κ. Α. Τσίπρας - πηγή) και σαφέστατα αποτελεί γνησιώτερη έκφραση του πολιτικού σώματος από οποιεσδήποτε βαρύγδουπες δηλώσεις επαγγελματιών πολιτικών (αριστερο/κεντρο/δεξιών) 'μαϊντανών'.

Το λυπηρό είναι ότι τα (πρόσφατα 'αφυπνισθέντα') ΜΜΕ επικεντρώνονται, σχεδόν αποκλειστικά, στον όγκο του κόσμου, στα πανώ και στα συνθήματα, στις κατσαρόλες και στις χειρονομίες, πάντα σταθερά προβάλλοντας και τους 'μαϊντανούς' (βαθιά ριζωμένους ή/και άρτι φυόμενους). Αγνοούν κραυγαλέα και προσπερνούν σιωπηλά το πολύτιμο αυτό ιστορικό πολιτικό μάθημα που δημόσια παραδίδεται αυτές τις μέρες!