Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Ανακοίνωση της "Συσπείρωσης για τη Δημοκρατία"

Αναδημοσίευση από amesidimokratia-andros.blogspot.com

Εφόσον ο Παπούλιας δεν παραιτείται από το αξίωμα που του εμπιστεύτηκε ο Ελληνικός λαός τότε ο ίδιος ο Λαός θα του το αφαιρέσει και επίσημα. Στην πραγματικότητα από την 28η Οκτωβρίου 2011 ο Παπούλιας είναι ήδη έκπτωτος. Ο δανειστής της Μιμής και του Αντρέα είναι ένας ακόμη συνεργάτης των δυνάμεων κατοχής της χώρας μας. Η παραμονή του στη προεδρία αποτελεί πλέον πρόκληση


Ψ Η Φ Ι Σ Μ Α – Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η
 ΤΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Χαιρετίζουμε με υπερηφάνεια το ΝΕΟ ΟΧΙ του Ελληνικού Λαού που εκδηλώθηκε απερίφραστα την 28η Οκτωβρίου σε όλη την επικράτεια, με αποκορύφωμα τη Θεσσαλονίκη.

Τη στιγμή που ολόκληρο το πολιτικό σύστημα της Χώρας, Κυβέρνηση, Αντιπολίτευση, Δικαιοσύνη, ΜΜΕ κλπ, δια πράξεων και παραλείψεων, οδήγησαν την Ελλάδα στη χρεωκοπία, την ηθική, την πολιτική και την οικονομική, καταλύοντας οι ίδιοι το Σύνταγμα και τη νομιμότητα, που έχουν ορκιστεί να διαφυλάττουν, τη στιγμή που έχουν κηρύξει πόλεμο εναντίον του λαού για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, τη στιγμή που έχουν παραδώσει την εθνική κυριαρχία της Χώρας  στην “τρόϊκα” των τοκογλύφων και των ιμπεριαλιστών, παρελάσεις ενώπιον των υπόλογων -και αύριο υπόδικων- θα αποτελούσαν ύβρι και προσβολή στη μνήμη των θυμάτων του πολέμου και της αντίστασης και θα σφράγιζαν με την ανοχή του λαού την συντελεσμένη έσχατη προδοσία της Χώρας.

Με την εξέγερση της φετινής 28ης Οκτωβρίου ο Ελληνικός Λαός βροντοφώναξε “αέρα!” στούς σύγχρονους δυνάστες του, ντόπιους και ξένους, πράξη που αποτελεί την κορύφωση της Νέας Εθνικής Αντίστασης ενάντια στην οικονομική και πολιτική κατοχή της Χώρας.

Δυστυχώς, με την άτακτη φυγή του και τις μετέπειτα δηλώσεις του, ο Κάρολος Παπούλιας έχασε την τελευταία του ίσως ευκαιρία να υπερασπίσει τον θεσμό της Προεδρίας της Δημοκρατίας και κατέστη έκπτωτος στη συνείδηση της πλειοψηφίας του Ελληνικού Λαού. Αποτελεί πρόκληση, εκείνος που συστηματικά καλύπτει με το θεσμικό του κύρος, την ανοχή του και την υπογραφή του τις παρανομίες της μαφίας που κυβερνά τον τόπο, ως παράρτημα της μαφίας που κυβερνά τον κόσμο, να εμφανίζεται τιμητής της νομιμότητας, επικαλούμενος προσχηματικά την έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας δια των εκλογών κάθε τέσσερα χρόνια για να αποφύγει τις ευθύνες που έχει, ως
ρυθμιστής του πολιτεύματος, έστω και με αποψιλωμένες αρμοδιότητες και εξουσίες. 

Το Σύνταγμα, που φρόντισαν να αναθεωρήσουν οι κρατούντες, αφαιρώντας μια σημαντική δικλείδα διασφάλισης της λαϊκής κυριαρχίας, προέβλεπε αρχικά τη δυνατότητα του Προέδρου να διαλύσει τη Βουλή και να προκηρύξει εκλογές, αν διαπίστωνε προφανή ‘δυσαρμονία’ μεταξύ της τελευταίας και της βούλησης του Ελληνικού Λαού. Παρά την αναθεώρησή του, ο Πρόεδρος διατηρεί πάντα το δικαίωμα και την υποχρέωση να μην επικυρώνει ή και να αναπέμπει νόμους στη Βουλή όταν αυτοί αντίκεινται κατάφωρα στη συνταγματική νομιμότητα και, βεβαίως, το έσχατο όπλο της παραίτησης από το αξίωμά του όταν, όπως σήμερα, τούτο επιτάσσει η διαφύλαξη της δημοκρατικής ομαλότητας. Είναι συνεπώς απαραίτητη η άμεση παραίτησή του από το αξίωμα, προκειμένου να διευκολυνθούν ομαλές πολιτικές εξελίξεις και δημοκρατική διέξοδος από τη σημερινή κρίση.

Εφόσον δεν πράττει τίποτα από τα παραπάνω και συντάσσεται με τα υπόλοιπα όργανα κατοχής της Χώρας και εφόσον δεν βρίσκονται τριάντα βουλευτές να εγκαλέσουν, κατά το Σύνταγμα (Αρ. 86, παρ. 3) και την Ποινική Δικονομία (Αρ. 162) τους υπεύθυνους της σύγχρονης ελληνικής τραγωδίας, δεν απομένει στον Ελληνικό Λαό παρά να επικαλεστεί το ακροτελεύτιο άρθρο (Σ120παρ. 4) του Συντάγματος, που εναποθέτει την υπεράσπισή του στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που οφείλουν να αντιστέκονται “με κάθε μέσο” σε όποια ενέργεια ή απόπειρα βίαιης κατάλυσής του. Αυτό ακριβώς έπραξαν οι διαδηλωτές, εκφράζοντας το πάνδημο λαϊκό δημοκρατικό αίσθημα, και αποτελεί υποκρισία, φαρισαϊσμό και πρόκληση οι εκπρόσωποι του πολιτικού συστήματος της διαπλοκής και της διαφθοράς, που ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση, να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τυχόν παρατράγουδα και παρεκτροπές της λαϊκής βούλησης, τη στιγμή που σιωπούν ή ανέχονται, παρά τις όποιες δήθεν ‘επιφυλάξεις’ τους, την μείζονα εκτροπή που έχει τελεσίδικα κλείσει την ‘Μεταπολίτευση’, εγκαθιδρύοντας μια νέα χούντα.
Οι συλλογικοί φορείς που υπογράφουν την παρούσα, μετέχοντας στο δίκτυο διαλόγου και κοινής δράσης με προσωρινό όνομα “Συσπείρωση για τη Δημοκρατία”, καλούμε όλες τις πατριωτικές δημοκρατικές δυνάμεις των Ελλήνων, οργανωμένες και μη, να συμμετάσχουν στην επείγουσα διοργάνωση Πανελλήνιας Συνδιάσκεψης με σκοπό την ανατροπή της χούντας που μας κυβερνά και την συγκρότηση Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης,  για την εκπόνηση νέου Συντάγματος  που θα διασφαλίζει τη λαϊκή κυριαρχία και θα αποτελεί θεμέλιο αναγέννησης και ανοικοδόμησης της Χώρας.
www.s-d.gr                                                                              Αθήνα, 29 Οκτωβρίου 2011                                               ell@s-d.gr

ΣΗΜ: Για περισσότερες  πληροφορίες σχετικά με την επείγουσα διοργάνωση Πανελλήνιας Συνδιάσκεψης με σκοπό την ανατροπή της χούντας που μας κυβερνά και την συγκρότηση Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης, παρακαλούμε επικοινωνήστε με mail  με την ιστοσελίδα μας
 

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

"Φύγε Γέρο από Κοντά μου..."

Σχόλια και παραπομπές εντός [...]

Αποχώρησε οργισμένος από την παρέλαση ο Κάρολος Παπούλιας ["...λίγο ξυδάκι" - βίντεο (η εκδίκηση είναι πιάτο που τρώγεται κρύο!)]

 

«Δεν γίνεται να με αποκαλούν προδότη», δήλωσε ο Κάρολος Παπούλιας πριν αποχωρήσει από την στρατιωτική παρέλαση στη Θεσσαλονίκη. Εμφανώς απογοητευμένος και λυπημένος από τις διαμαρτυρίες στην εξέδρα των επισήμων ο κ. Παπούλιας τόνισε ότι έχει πολεμήσει για την πατρίδα [όπως και πολλοί άλλοι, οι οποίοι τώρα λιμοκτονούν!] και είναι λυπηρό νέοι άνθρωποι να τον αποκαλούν προδότη.

«Λυπάμαι πολύ. Πρέπει να ντρέπονται. Εγώ ήρθα για να τιμήσω τη Θεσσαλονίκη και κάποιοι δεν ήθελαν να γίνει η παρέλαση. Εγώ στα 15 μου πολέμησα για την πατρίδα. [citations, PLEASE!] Δεν μπορούν να με λένε προδότη»,  είπε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, κάνοντας λόγο για αμαύρωση της επετείου.

Σε ερώτηση αν φοβάται [σιγά μη δεν φοβάται, αλλά πάνω από €1 εκ. μισθός το χρόνο είναι γλύκα!] για την τροπή που παίρνουν κάποιες αντιδράσεις με υβριστικά συνθήματα, ο κ. Παπούλιας απάντησε: «Δεν φοβάμαι γιατί είναι μια μικρή απαράδεκτη μειοψηφία. Ο ελληνικός λαός καταλαβαίνει που πάει [όσο γι' αυτό...!], γι' αυτό και δέχεται όλες αυτές τις πιέσεις και όλα αυτά τα μέτρα που είναι σε βάρος των ασθενέστερων και των αδύνατων. [από "μικρό" κι' από "τρελό" θα μάθεις την αλήθεια!] Πιστεύει ότι μια μέρα θα ξημερώσει καλύτερη. [άψογη ελληνική σύνταξη!] Κι αυτό πιστεύουμε όλοι γι αυτό και είμαστε εδώ. Και λυπάμαι πάρα πολύ που αμαυρώνουν αυτή την ημέρα, μια ιστορική μέρα. Μια μέρα που ανήκει στον ελληνικό λαό δεν ανήκει σε αυτούς». [Εδώ, δικαιούμαι να πω "Αιδώς Αργείοι" και "άει σιχτίρ μ..."!] [newsbeast.gr]


"Τρομερός είναι ο θυμός ενός λαού που μουρμουρίζει. Βαρύ χρέος, που πληρώνεται με δημόσιες κατάρες." [Αισχύλος]

"Δεν μπορώ να έχω κανένα σεβασμό ή συγκατάβαση για μια κυβέρνηση που πηγαίνει από λάθος σε λάθος, με σκοπό να διατηρείται στην αρχή."
[Μαχάτμα Γκάντι]
  
"Σήμερα αποκαταστάθηκε το πραγματικό νόημα της 28ης Οκτωβρίου." [Μ. Γλέζος - βίντεο dailymotion]

"Φύγε γέρο από κοντά μου, σέ σιχάθηκε η καρδιά μου"!
("ρίξε κόρη μία σκάλα να σού κάνω τη καβάλα" ή "ουδείς μπορεί να σκαρφαλώσει στη πλάτη σου, εκτός εάν εσύ σκύψεις" [Μάρτιν Λούθερ Κινγκ])

Της Άρτας το Γιοφύρι (εικονογραφημένο)

Σαράντα πέντε μάστοροι κι εξήντα μαθητάδες
 γιοφύρι εθεμέλιωναν στης Άρτας το ποτάμι.


Ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ εγκρεμιζόταν.
Μοιριολογούν οι μάστοροι και κλαιν οι μαθητάδες:


Πουλάκι εδιάβη κι έκατσε αντίκρυ στό ποτάμι,
δεν εκελάηδε σαν πουλί, μηδέ σαν χηλιδόνι,
παρά εκελάηδε κι έλεγε ανθρωπινή λαλίτσα:


Τ' άκουσ' ο πρωτομάστορας και του θανάτου πέφτει.
Πιάνει, μηνάει της λυγερής με το πουλί τ' αηδόνι:
Αργά ντυθεί, αργά αλλαχτεί, αργά να πάει το γιόμα,
αργά να πάει και να διαβεί της Άρτας το γιοφύρι.
Και το πουλί παράκουσε κι αλλιώς επήγε κι είπε:


Να τηνε κι εξανάφανεν από την άσπρην στράτα.
Την είδ' ο πρωτομάστορας, ραγίζεται η καρδιά του.


Από μακριά τους χαιρετά κι από κοντά τους λέει:
"Γειά σας, χαρά σας, μάστοροι και σεις οι μαθητάδες,
μα τί έχει ο πρωτομάστορας και είναι βαργιομισμένος;"





"Μάστορα, μην πικραίνεσαι κι εγώ να πά σ' το φέρω,
εγώ να μπω, κι εγώ να βγω, το δαχτυλίδι νά 'βρω."
Μηδέ καλά εκατέβηκε, μηδέ στη μέση επήγε,
"Τράβα, καλέ μ' τον άλυσο, τράβα την αλυσίδα
τι όλον τον κόσμο ανάγειρα και τίποτες δεν ήβρα."


Ένας πηχάει με το μυστρί κι άλλος με τον ασβέστη,

 
παίρνει κι ο πρωτομάστορας και ρίχνει μέγα λίθο.


"Αλίμονο στη μοίρα μας, κρίμα στο ριζικό μας!
Τρεις αδελφάδες ήμαστε, κι οι τρεις κακογραμμένες,
η μια 'χτισε το Δούναβη, κι η άλλη τον Αφράτη
κι εγώ η πλιό στερνότερη της Άρτας το γιοφύρι.


Ως τρέμει το καρυόφυλλο, να τρέμει το γιοφύρι,
κι ως πέφτουν τα δεντρόφυλλα, να πέφτουν οι διαβάτες."




Κι αυτή το λόγον άλλαζε κι άλλη κατάρα δίνει:
"Αν τρέμουν τ' άγρια βουνά, να τρέμει το γιοφύρι,
κι αν πέφτουν τ' άγρια πουλιά, να πέφτουν οι διαβάτες,
τί έχω αδελφό στην ξενιτιά, μη λάχει και περάσει."
[στίχοι από wikipedia]
--------------------------------------------

 Μια νέα έκδοση του παραδοσιακού ποιήματος σε μουσική του Νίκου Παπακώστα
από την παράσταση Ανατολικό Τόξο
ΙΑΝΟΣ 04/06/11