Του Νίκου Γεωργαντζά (Fordham University, NY)
με δικές μου ευκαιριακές παρεμβάσεις (ανάμεσα σε [ ])
Η παγκόσμια ‘οικονομική’ προβληματική μας: χαμός στο ίσιωμα!
Είναι διττή η παγκόσμια ‘οικονομική’ μας προβληματική. Πρώτον, επειδή δεν έχουμε σεβαστεί την φρόνιμη συμβουλή του Αριστοτέλη, έχουμε αφήσει την χρηματιστική να υπερσκελίσει την οικονομία. [δείτε, π.χ, http://www.alfavita.gr/artra/art15_10_08_1914.php]
Δεύτερον, οι άνθρωποι της χρηματιστικής, κακώς θεωρούν την ποιότητα —η οποία εμπεριέχει την ποιότητα της ανθρώπινης ζωής— απλά ως ένα κόστος το οποίο πρέπει να ελαχιστοποιηθεί, ώστε να έχουμε οικονομική αποδοτικότητα. Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος πίσω από όλα τα αυστηρά μέτρα λιτότητας, τα οποία τόσο βασανιστικά προτείνουν συνεχώς οι άνθρωποι της χρηματιστικής, και τα οποία προσπαθούν μάταια να εφαρμόσουν οι δυναστικές κομματοκρατίες του κόσμου, ενάντια στις επιθυμίες της ανθρώπινης κοινωνίας.
Εκείνο που διαφεύγει της προσοχής των ανθρώπων της χρηματιστικής είναι πως η ποιότητα —η οποία εμπεριέχει την ποιότητα της ανθρώπινης ζωής— είναι μία δομή μεταβλητών στην οποία η ανθρώπινη κοινότητά μας πρέπει να επενδύσει, γιά να απολαύσουμε την απόδοση της επένδυσής μας. Και η απόδοση της επένδυσης στην ποιότητα πάντα είναι η τόσο επιθυμητή οικονομική αποτελεσματικότητα.
Όμως, η αντιστροφή και λύση της οικονομικής μας προβληματικής απαιτεί πολιτική επιρροή. Αυτός είναι ο λόγος που επιμένω πως υπάρχει άμεση ανάγκη τα πολιτικά συστήματα των χωρών του κόσμου να υποβληθούν σε μία άμεση μεταμόρφωση, ώστε:
α) Το πολιτικό σύστημα κάθε χώρας να ανήκει, δηλαδή να είναι κτήμα, της θεσμισμένης σε δήμο πεπαιδευμένων πολιτών κοινωνίας της χώρας, η οποία, ως εκ τούτου, καθίσταται εντολέας του όλου πολιτικού συστήματος της χώρας, με την εκάστοτε κυβέρνηση αμέσως ανακλητών αρίστων να πράττει ως εντολοδόχος μόνον της ανθρώπινης κοινωνίας.
β) Η επικράτεια κάθε χώρας, συμπεριλαμβανομένης και της άμεσα θεσμισμένης ΑΟΖ/EEZ (http://www.lygeros.org/
Δεν χρειαζόμαστε πολλά λόγια. Τα έχουμε πει χιλιάδες φορές και επαναλαμβανόμαστε!
[Επί τω έργω: "Ηταν την επομένη του Δεκαπενταύγουστου όταν ο δήμαρχός του Φιλετίνο, ο κ. Λούκα Σελάρι, ανακοίνωσε το σχέδιο να ανακηρύξει το Φιλετίνο εκ νέου πριγκιπάτο (ήταν μέχρι το 1600, η Ιταλία ήταν γεμάτη με βασίλεια και δυναστείες πριν από την Ενωση του 1861). Στα διεθνή πρακτορεία κυκλοφόρησαν αμέσως φωτογραφίες με το νόμισμα του νεόκοπου «πριγκιπάτου» - χθες [24/09/2011] ήταν οι επίσημες εκδηλώσεις για την ανακήρυξή του.... Οταν μιλάει για «πλουτοπαραγωγικές πηγές» ο δήμαρχος αναφέρεται κυρίως στο νερό, καθώς το Φιλετίνο τροφοδοτεί με εκατομμύρια κυβικά νερού τη Ρώμη, εξυπηρετώντας περίπου δύο εκατομμύρια κατοίκους της πρωτεύουσας. Ας πούμε ότι είναι ο Μαραθώνας της Ρώμης. Αλλά την εκμετάλλευση των υδάτινων αποθεμάτων του Φιλετίνο την έχει εδώ και πολλές δεκαετίες μια ιδιωτική εταιρεία. Ο δήμος δεν παίρνει ούτε μισό ευρώ από έναν πακτωλό εκατομμυρίων σε ετήσια βάση.
«Εμείς ζητάμε ένα 0,6% από την εκμετάλλευση του δικού μας νερού. Εχουμε υπολογίσει ότι, αν υπογράψουμε ένα συμβόλαιο για τα επόμενα 60 χρόνια, ο δήμος θα έχει ιδιαίτερα υψηλά έσοδα, που θα του επιτρέψουν όχι μόνο να μην έχει χρέη όπως συμβαίνει σήμερα, αλλά να κάνει όλη τη δουλειά του κράτους, να φτιάχνει, δηλαδή, δρόμους, να συνδράμει τους αδύναμους οικονομικά και όλα αυτά χωρίς να καρπώνεται ή να ζητιανεύει ούτε ένα ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό».
Και δεν είναι μόνο τα υδάτινα αποθέματα. Ο κ. Σελάρι μας αναφέρει τις μεγάλες δυνατότητες που παρέχει στο Φιλετίνο η αξιοποίηση των δασών, «τα οποία εξαιτίας ενός απαρχαιωμένου νόμου του 1950 αφήνονται να αρρωσταίνουν και να πεθαίνουν, ενώ θα μπορούσαν να είναι πηγή πλούτου». ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ]
Εύχομαι κάποιος να μπορούσε να εξηγήσει ευγενικά [ευγενικά, πώς γίνεται να στηρίξεις ένα βιολί στο ρύγχος ενός γουρουνιού;] τις βασικές τούτες αρχές στους ηγέτες του κόσμου μας, όπως, γιά παράδειγμα, στην Lagarde, στην Μέρκελ, στον Ομπάμα, στον Σαρκοζί, και σε εκείνον που ενεργεί ως ταύρος εν υαλοπωλείω, στον κ. Βενιζέλο, ο οποίος τα έχει κάνει τέτοιο μπάχαλο...[συνέχεια εδώ]
Και ιδού τ' αποτελέσματα του μπάχαλου (Βενιζέλου):
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης [Θ. Πάγκαλος], μιλώντας στο Mega [28/09/2011], αποκάλυψε ότι το τέλος ακινήτων που καλείται να πληρώσει ο ίδιος ανέρχεται στο ποσό των 17.500 ευρώ, ποσό που προκύπτει από την ακίνητη περιουσία που κληρονόμησε. Όπως σημείωσε, αναζητεί υποψήφιους αγοραστές, ενώ, επειδή δεν έχει να το πληρώσει, μπορεί να έρθει ο Βενιζέλος να τον συλλάβει και να τον βάλει φυλακή [έλα ρε μεγάλε - εδώ ξεκαρδιζόμαστε στα γέλια (σαν τον Καμπουράκη) - δηλαδή: το ένα υπέρβαρο γομάρι κατά τού άλλου ή "έλα μ... στο τόπο σου"] [real.gr]
Παχύδερμοι ομόσταβλοι πολιτικοί δεινόσαυροι άρχισαν να αλληλοκατασπαράσσονται και κάποιοι άλλοι σκέπτονται, συσκέπτονται, διασκέπτονται και συνδιασκέπτονται! Στο μεταξύ, έγκυρες πηγές αναφέρουν ότι ο κ. Θ. Πάγκαλος έχει πρόσφατα πορωθεί με το παρακάτω ιντερνετικό παιχίδι (γιατί άραγε; - play at your own risk!):
Κλείνω με ολίγη ποίηση:
ΥΔΡΑΥΛΙΚΑ ΕΡΕΙΠΙΑ
Την ώρα τούτη είμαι πέρα απ’ το γράψιμο. Απ’ έξω ακούω σωρηδόν αυτοκίνητα μ’ ασταμάτητες γοερότητες του χώρου στο πέρασμά τους ωσάν βολίδα. Πού και πού κάτι φράσεις από δίποδα οπού ξύνουν το κλειστό μου αιωνόβιο παράθυρο – «…θα ’ρθει όμως η Ασπασία;…»-, κουβέντες που συνεχίζουν άλλες κουβέντες απ’ το προηγούμενο τετράγωνο. Τι είμαστε; Πεσμένοι στο ρέμα, εννοούμε γέννηση και εννοούμε θάνατο. Ό,τι βλασταίνει την αλήθεια είναι μονάχα ο ενεστώτας. κανένας αρχαίος αόριστος ή πεπαλαιώμενος μέλλοντας. Υπάρχουμε στο ρέμα της αρχής και του τέλους, χωρίς να ανευρίσκεται ένοχος. Η τεθλασμένη τζαζ. Όλη η αστυνομική δραστηριότητα οπού ο νους αναπτύσσει: είν’ ο ίδιος ο ένοχος. κοροϊδεύει τη φύση του τηγανίζοντας αιτιότητα. ψάχνει για τον ένοχο, θαυμάσιο άλλοθι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου