Αποφασίζομεν και Διατάσσομεν!

Έντυπη Έκδοση Ελευθεροτυπία, Τετάρτη 24 Αυγούστου 2011

Διαμαντοπούλου: Ο διάλογος τελείωσε, τώρα πλέον αποφασίζει η Βουλή

Της ΕΛΕΝΑΣ ΒΑΡΙΝΟΥ

Από θέση άμυνας, πέρασε στην επίθεση η Αννα Διαμαντοπούλου κατά τη χθεσινή τοποθέτησή της στη Βουλή, επιχειρώντας να αποδυναμώσει την προειδοποίηση του πανεπιστημιακού χώρου, αλλά και των κομμάτων της Αριστεράς, πως «ακόμη και να ψηφιστεί ο νόμος για τα ΑΕΙ, δεν θα εφαρμοστεί».

Απευθυνόμενη στους συνδικαλιστικούς φορείς των ΑΕΙ, κυρίως δε στη Σύνοδο Πρυτάνεων, η υπουργός Παιδείας μίλησε για «ακραίες αντεγκλήσεις και απειλές», υποστηρίζοντας πως η σύγκρουση δεν αφορά «το Πανεπιστήμιο της γνώσης, αλλά το Πανεπιστήμιο της εξουσίας». Συνέχισε, χαρακτηρίζοντας «άθλια ψέματα» τις εκτιμήσεις για διακοπή της κρατικής χρηματοδότησης και της δωρεάν παροχής συγγραμμάτων, αλλά και για τη μετατροπή των ΑΕΙ σε «εταιρείες» και επέρριψε ευθύνες «για την επόμενη, της ψήφισης του νόμου, ημέρα» και σε όσους από τους τους εισηγητές των κομμάτων της αντιπολίτευσης, «τα αναπαράγουν»... http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=303833

Το θέμα μου, εν προκειμένω, δεν είναι τόσο η σύγκρουση κυβέρνησης και πανεπιστημιακών ή η επικείμενη αποδόμηση της ελάχιστης "παιδείας" που απομένει στην Ελλάδα, όσο ο ωμός, πλην όμως "δημοκρατικά" φτιασιδωμένος τρόπος έκφρασης της ολιγαρχίας. Κατά την άποψή μου, ο παραπάνω τίτλος του άρθρου της 'Ε' θα μπορούσε, πολύ εντιμώτερα, να διατυπωθεί ως εξής: "Τέρμα οι πολλές και άσκοπες κουβέντες, τώρα πλέον αποφασίζει το ΠΑΣΟΚ, δηλ. ο πρωθυπουργός".

Δεν καταλαβαίνω πια σε τί αποσκοπεί όλο αυτό το "δημοκρατικό" μακιγιάζ της κυβέρνησης: συμμετοχική(!;) δημοκρατία, "δημόσιος διάλογος" (5-10 ημερών, π.χ., εν μέσω Αυγούστου!) με Twitter, Facebook, Opengov.gr κλπ. φαιδρά τεχνάσματα και τερτίπια, τα οποία καταλήγουν πάντα σε ακατανόητα, περίπλοκα και "ύποπτα" νομοθετήματα. Μ' άλλα λόγια και επί το λαϊκώτερον, η πολιτική "πατσούρα" της γενιάς του Πολυτεχνείου (γενικά μιλώ, περιλαμβάνοντας και τα δύο φύλλα), όσο κ' αν φτιασιδωθεί, πάλι πατσούρα θα φαίνεται και μάλιστα γελοία, άνευ αξιοπρέπειας! Μερικές φορές, πιάνω τον εαυτό μου να νοσταλγεί την απόλυτη και άμεση ειλικρίνεια (συνοδευόμενη από απλότητα έκφρασης) παλιών αυταρχικών καθεστώτων του στυλ "αποφασίζομεν και διατάσσομεν" (κ' αν δεν συμμορφωθείτε, θα σας αλλάξουμε τον αδόξαστο). Δείτε το παρακάτω παράδειγμα (παρατίθεται σε τρία μέρη) - Αστυνομική Διαταγή, Ματαράγκα Καρδίτσας, 1907. Αυτό μάλιστα: είναι ειλικρινές (αφτιασίδωτο), απλό, συνοπτικό και πλήρως κατανοητό!

(κλικ για μεγέθυνση)

(κλικ για μεγέθυνση)

(κλικ για μεγέθυνση)