Ζητώ συγνώμη που σας κουράζω επαναλαμβανόμενος! Η επανάληψη, όμως, είναι η μητέρα της μάθησης. Αν δεν μάθουμε από τα παθήματά μας, θα βουλιάξουμε ακόμα χειρότερα από εκεί που μας βούλιαξαν. Επανάληψη λοιπόν, με αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν - το πρωθυπουργικό διάγγελμα από το Καστελόριζο, Απρίλιο 2010, στο οποίο αιτιολογείται ρητά και ευφραδώς η αδήριτη ανάγκη προσφοράς Ελληνικής σάρκας στον 'έμπορο της Βενετίας':
Από τότε μέχρι τώρα μάθαμε και εμπεδώσαμε άριστα ότι:
- Είμαστε διεφθαρμένος λαός (διά στόματος Παπανδρέου)!
- Όλοι μαζί τα φάγαμε (διά στόματος Παγκάλου)!
- Μηνύθηκε το κοινοβούλιο και η κυβέρνηση για εθνοπροδοσία (κλικ εδώ) - ακόμα περιμένουμε να κινηθεί η κρατική 'δικαιοσύνη'!
- Μηνύθηκαν "Κερδοσκόποι και Αλλοδαποί Συνεργοί τους" (κλικ εδώ) - ακόμα περιμένουμε να κινηθεί η κρατική 'δικαιοσύνη'!
- Βρέθηκαν μόλις δύο(2) αποδιοπομπαίοι τράγοι (Μαντέλης και Τσοχατζόπουλος) προς κατασίγαση και επανύπνωση του λαϊκού αισθήματος αγανάκτησης - ακόμα περιμένουμε να κινηθεί η κρατική 'δικαιοσύνη'!
- Διορίστηκε πρώην στέλεχος της Goldman Sachs στην θέση 'τσάρου' διαχείρισης του δημόσιου χρέους (κλικ εδώ) - δεν περιμένουμε τίποτα γιατί δεν δίνουμε σημασία!
- Είμαστε ανίκανοι και άχρηστοι (διά στόματος Παπανδρέου) - κλικ εδώ!
- Αφαιρέθηκαν τεράστιες ποσότητες σάρκας (και αίματος) του Ελληνικού λαού προς απόδοση στον 'έμπορο της Βενετίας'!
- Κλπ., κλπ., κλπ.!
Και φθάνουμε στο χθες (10/06/2011) - τελευταίο πρωθυπουργικό διάγγελμα, με ύφος κουρασμένο και κατηφές (του στυλ "άει σιχτίρ πια, δεν σάς αντέχω άλλο!"), πλην όμως σταθερά επίμονο στην υπεράσπιση της απαίτησης του 'εμπόρου της Βενετίας' για ακόμα μεγαλύτερες ποσότητες σάρκας βάσει των υπογραφέντων (και μη ακόμα αμφισβητούμενων) συμβολαίων:
Ως γνωστόν, σε κάθε υπογραφή συμβολαίου αναμιγνύονται και διάφοροι, νόμιμα ή έστω νομότυπα, αμειβόμενοι (μεσάζοντες, 'μεσίτες', 'καλοθελητές', δικηγόροι, κλπ). Δικαιούμαστε, νομίζω, να μάθουμε ποιοι ήταν αυτοί οι αμειβόμενοι (ονομαστικά) και σε τί ποσό ανήλθε η αμοιβή του καθενός. Δικαιούμαστε, επίσης, να μάθουμε ποιο τελικό ποσό απ' αυτό το ρημάδι το δάνειο διατέθηκε στον καταβάλλοντα την σάρκα του πιστούχο Έλληνα και πώς αυτός ωφελήθηκε (συγκεκριμένα και με λογιστικούς πίνακες - ακόμα δεν το γνωρίζουμε)! Ως τότε, κύριε πρωθυπουργέ, πάρε το μόνο πού μού απέμεινε πλέον: τ' @@... μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου