Κομματικοποιήστε την Αγανάκτηση (μια πρόταση)!

Μια και, κάτω από τις καλύτερες συνθήκες, η ατμόσφαιρα μυρίζει εκλογές, αν όχι αίμα, παραθέτω μια ενδεικτική δημοσκόπηση του εκλογικού σώματος (πηγή: 3comma14.gr - ένα εξαιρετικά χρήσιμο και ενδιαφέρον site).

Δράττομαι λοιπόν της ευκαιρίας, για να διατυπώσω ευθαρσώς ορισμένες προσωπικές απόψεις επί του θέματος:
   1. Το παρόν (κυνοβουλευτικό) πολιτικό σύστημα ψυχορραγεί, όσο και αν εξακολουθεί να κλωτσά σαν πεισμωμένο μουλάρι.
   2. Το παρόν (κυνοβουλευτικό) πολιτικό σύστημα ενδιαφέρεται αποκλειστικά και μόνο για την επιβίωση και διαιώνισή του (ποσώς ενδιαφέρεται για την επιβίωση της Ελλάδας).
   3. Το παρόν (κυνοβουλευτικό) πολιτικό σύστημα έχει στην αποκλειστική διάθεσή του το ακαταμάχητο (έτσι νομίζει) υπερόπλο των εκλογών, το οποίο θα χρησιμοποιήσει κατά το δοκούν και όταν αυτό επιλέξει, προκειμένου να επιβιώσει.

Η (καταφανής) πλειοψηφία του πολιτικού σώματος μπορεί να χτυπιέται "αγανακτισμένη" όσο θέλει στις πλατείες, ζητώντας Άμεση Δημοκρατία. Όταν το πολιτικό σώμα κληθεί (όχι αποφασίσει!) να επιλέξει μέσω ψηφοδόχου, θα έχει δύο και μόνον δύο επιλογές: την συμμετοχή στην διαδικασία ή την αποχή από αυτήν. Έτσι όπως είναι στημένο το εκλογικό παιχνίδι μέχρι τώρα, ασχέτως επιλογής, το αποτέλεσμα θα είναι το προσχεδιασμένο: η επιβίωση και διαιώνιση του  (κυνοβουλευτικού) πολιτικού συστήματος (ποσώς ενδιαφέρει αν αυτό ποδηγετείται προσωρινά από Παπανδρέου, Σαμαρά, Καρατζαφέρη ή Παπαρήγα).

Αναρτήθηκε: 19 Jun 2011, 21:33  Πηγή: trelokouneli

Σύμφωνα με μια νέα έρευνα, ένας στους δύο αγανακτισμένους της Αθήνας και ένας στους τρεις στο σύνολο της χώρας επιθυμούν το κίνημα να μετεξελιχθεί σε... κόμμα, που θα το εκπροσωπήσει στην Βουλή. Αυτό το συμπέρασμα προκύπτει από το γκάλοπ – έκπληξη της Κάππα Reserch για το Βήμα της Κυριακής...

Πιστεύω ακράδαντα ότι, με εξαίρεση την αιματοχυσία (προς την οποία, δυστυχώς, μάλλον βαίνουμε υπό τις παρούσες συνθήκες), το οποιοδήποτε σύστημα μπορεί να καταπολεμηθεί μόνον εκ των έσω. Τάσσομαι λοιπόν υπέρ της άμεσης "κομματικοποίησης" του κινήματος των "αγανακτισμένων", βάσει του υφισταμένου νομικού πλαισίου. Προτείνω, επίσης, το νέο "κόμμα" να συμπεριλάβει στο ιδρυτικό καταστατικό του, ως sine qua non:
   1. Την συνεχή εναλλαγή των βουλευτών του στο κοινοβούλιο (με εβδομαδιαία ή μηνιαία παραίτηση των υπηρετούντων).
   2. Την τακτική ανάδειξη κοινοβουλευτικού "αρχηγού" δια κλήρου ανά εβδομάδα, μήνα ή ό,τι άλλο είναι πρακτικά εφικτό.
   3. Την αποποίηση κοινοβουλευτικής ή άλλης αποζημίωσης/αμοιβής υπέρ του κοινωνικού συνόλου (εθελοντική υπηρεσία - έτσι κι' αλλιώς, για σύντομο χρονικό διάστημα συζητάμε).
   4. Την αυτοκατάργησή του με την ολοκλήρωση της μετάβασης στo πολίτευμα της (Άμεσης) Δημοκρατίας.

Ένα κόμμα με τέτοιο καταστατικό θα το ψήφιζα με τα μάτια κλειστά!

Τα μεγαλεπίβολα προγραμματικά σχέδια και τις συγκεκριμένες λεπτομέρειες θα τα βρούμε καθ' οδόν - αξιόλογες προτάσεις και ιδέες αφθονούν, ούτως ή άλλως.