Κυριακή 8 Μαΐου 2011

ΤΗΝ ΦΟΥΚΟΥΣΙΜΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ!

Αναφέρθηκα σε προηγούμενη ανάρτησή μου στην ήδη επιτελούμενη ραδιενεργό μόλυνση της Μεσογείου από πλοία που προέρχονται από την Ιαπωνία, μέσω της χρήσης θαλάσσιου νερού ως έρμα («ΠΟΣΟ ΑΠΕΧΕΙ Η ΦΟΥΚΟΥΣΙΜΑ ΑΠΟ ΕΛΛΑΔΑ;», 06/05/2011).

Χωρίς να είμαι ειδικός επί του θέματος, απλά για ικανοποίηση της προσωπικής μου περιέργειας, έκανα μια σύντομη σχετική έρευνα στο Διαδίκτυο, κατόπιν της οποίας αντιλαμβάνομαι τα εξής:
1.  Το θέμα της παγκόσμιας θαλάσσιας μόλυνσης από την χρήση θαλασσινού νερού ως έρμα πλοίων είναι σοβαρότατο και τα προβλήματα πολλά.
2.  Οι όποιες προσπάθειες αντιμετώπισης του προβλήματος έχουν γίνει μέχρι τώρα (σε διεθνές επίπεδο) περιορίζονται σε παραινέσεις, ευχολόγια, ‘οδηγίες’ (προς τους ναυτιλομένους) ή, έστω, κανονισμούς/νομολογία που πρακτικά δεν ακολουθείται και είναι αδύνατον να επιβληθεί (π.χ. ΗΠΑ - Wikipedia, Διεθνής Οργανισμός Ναυτιλίας/ΟΗΕ -  IMO-13/02/2004, Ευρωπαϊκή Ένωση - http://www.theittp.com/15.pdf ).
3.  Οι όποιοι διεθνείς κανονισμοί υφίστανται, αναφέρονται αποκλειστικά σε διασπορά (μικρο)οργανισμών, πίσσας, πετρελαίου, πλαστικών και λοιπών (μέχρι τώρα γνωστών) μορφών ρύπανσης. Πουθενά δεν είδα να γίνεται αναφορά σε διασπορά ραδιενεργού υλικού – μάλλον δεν είχε προβλεφθεί…

…μέχρι τώρα! Μετά την καταστροφή στην Fukushima, παρατηρείται τρομακτική αύξηση ραδιενεργού ιωδίου-131 στη θάλασσα (π.χ. κλικ εδώ) και δεν ξέρω τι άλλου!
Παρεμπιπτόντως, σχετικά με την παγκόσμια διασπορά επικίνδυνων (μικρο)οργανισμών μέσω θαλάσσιου έρματος, ο Διεθνής Οργανισμός Ναυτιλίας (ΙΜΟ – www.imo.org) ορίζει ως τους δέκα πιο επικίνδυνους τους εξής (κλικ στον καθένα για λεπτομέρειες):
Φανταστείτε τώρα τους παραπάνω να κολυμπούν επί μήνες σε ραδιενεργή θαλάσσια σούπα στον πυθμένα πλοίου που φέρνει αυτοκίνητα Toyota από Ιαπωνία στον Πειραιά. Δεν ξέρω για σας, αλλά για μένα η συζήτηση περί μεταλλαγμένων τροφίμων περνάει σε δεύτερη μοίρα, προς το παρόν.
Στο μεταξύ, καλοκαίρι έρχεται – ας απολαύσουμε τα μπάνια μας και τους θαλασσινούς μεζέδες μας!
Κλείνω με ένα ακόμα ‘ευχολόγιο’ (από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή) για την αντιμετώπιση του προβλήματος: «Η λεγόμενη « οδηγία-πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική », η οποία είναι ο περιβαλλοντικός πυλώνας της ολοκληρωμένης θαλάσσιας πολιτικής που προτείνει η Επιτροπή [βλ. το τμήμα 22.1], καθιέρωσε ένα πλαίσιο εντός του οποίου τα κράτη μέλη οφείλουν να λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να επιτύχουν ή να διατηρήσουν καλή περιβαλλοντική κατάσταση για το θαλάσσιο περιβάλλον το αργότερο έως το έτος 2020 [Οδηγία 2008/56]. Οφείλουν ιδίως: (α) να εξασφαλίζουν την προστασία και τη διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος, να προλαμβάνουν την επιδείνωσή του ή, όταν αυτό είναι δυνατόν, να αποκαθιστούν τα θαλάσσια οικοσυστήματα· και (β) να προλαμβάνουν και να μειώνουν τις εναποθέσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον, για να εξασφαλίσουν ότι δεν θα υπάρχουν σημαντικές επιπτώσεις ή κίνδυνοι για τη θαλάσσια βιοποικιλότητα, τα θαλάσσια οικοσυστήματα, την ανθρώπινη υγεία ή τις θεμιτές χρήσεις της θάλασσας.»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου