Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ & ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ ΕΠΙΔΕΙΚΤΙΚΑ!

Μια ιδιότυπη «Εκκλησία του Δήμου» χαρακτηρίζει ο Αλ.Τσίπρας τους «Αγανακτισμένους» http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231110963!!!

Τί ήταν η Εκκλησία του Δήμου; - πηγή

   Η Εκκλησία του δήμου ήταν η συνέλευση του λαού της Αθήνας. Από το 451 π.Χ. είχαν το δικαίωμα να μετέχουν σε αυτή όλοι οι ενήλικες Αθηναίοι που είχαν πλήρη πολιτικά δικαιώματα, τα οποία αποκτούσαν εφόσον ήταν και οι δύο γονείς τους αθηναίοι πολίτες και αφού είχαν εκπληρώσει τις διετείς στρατιωτικές τους υποχρεώσεις. Αποκλείονταν οι γυναίκες, οι μέτοικοι και οι δούλοι που δεν είχαν πολιτικά δικαιώματα καθώς και όσοι είχαν διαπράξει αδικήματα (άτιμοι). Οι πολίτες που στέλνονταν σε εκστρατείες και οι κάτοικοι της υπαίθρου δεν μπορούσαν πρακτικά να συμμετέχουν συστηματικά σε όλες τις συνεδριάσεις εξαιτίας της απόστασης (Θουκυδίδης, Iστοριών 8.72). Από γεωγραφική άποψη, η απόσταση των απώτατων ορίων της Αττικής ήταν σαράντα πέντε χιλιόμετρα και για το λόγο αυτό οι περισσότεροι ψηφοφόροι έπαιρναν μέρος στις συνεδριάσεις, μόνον όταν επρόκειτο να συζητηθούν σοβαρά ή δυσεπίλυτα προβλήματα. Μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας του 404/3 π.Χ., προβλέφτηκε μισθός για τους πολίτες που συμμετείχαν στις συνελεύσεις της Εκκλησίας (εκκλησιαστικός μισθός).

   Η Εκκλησία του δήμου αποτελούσε το κυρίαρχο όργανο της αθηναϊκής δημοκρατίας, από την οποία εκπορεύονταν όλες οι εξουσίες. Συζητούσε σημαντικά θέματα που αφορούσαν το πολίτευμα, ψήφιζε τους νόμους, εξέλεγε τους στρατιωτικούς και οικονομικούς άρχοντες (Αριστοτέλης, Αθηναίων πολιτεία 43. 1-2 και 44. 4), αποφάσιζε για τον αριθμό των πολιτών, των μετοίκων και των δούλων που θα επιστρατεύονταν, επέβαλλε την ποινή του θανάτου ή της εξορίας καθώς και τη δήμευση της περιουσίας. Ακόμη, καθόριζε την εξωτερική πολιτική της Αθήνας, έπαιρνε τις αποφάσεις για τη σύναψη ειρήνης ή πολέμου και συμμαχίας με άλλες πόλεις και κράτη, δεχόταν τους ξένους πρέσβεις και εξέλεγε τους πρέσβεις της Αθήνας.

Δύο ολιγαρχικές ανατροπές του πολιτεύματος (της Δημοκρατίας) - πηγή

   Το 411/0 π.Χ. οι κοινωνικο-οικονομικές συνέπειες από την αποτυχημένη εκστρατεία στη Σικελία (415-3 π.Χ.) προκάλεσαν έντονες πολιτικές συγκρούσεις στο εσωτερικό της Αθήνας, όπου -μολονότι το κύριο αίτημα ήταν να περιοριστούν οι δημαγωγικές δραστηριότητες- κατέληξαν σε ολιγαρχική μεταρρύθμιση του πολιτεύματος. Ο Αριστοτέλης παραδίδει ότι η πολιτειακή μετατροπή συνοδεύτηκε από την τρομοκράτηση των δημοκρατικών, την επιβολή μιας ομάδας ολιγαρχικών, την ουσιαστική άσκηση της εξουσίας από τη Βουλή των 400, τον περιορισμό της Εκκλησίας του δήμου σε 5000 πολίτες, οι οποίοι χρήμασι και σώμασι είχαν τη δυνατότητα να ωφελούν περισσότερο την πόλη, την επιλογή των αρχόντων όχι με κλήρωση, αλλά με εκλογή και την -με ελάχιστες εξαιρέσεις- κατάργηση της μισθοφοράς. (Σημ.: σάς θυμίζει κάτι;)

   Το 404-3 π.Χ. μετά την ήττα της στον Πελοποννησιακό πόλεμο η Αθήνα, αναγκάστηκε να αφοπλιστεί και υποχρεώθηκε να υπακούει όσον αφορά τα στρατιωτικά της ζητήματα αποκλειστικά στη θέληση της Σπάρτης. Επιπλέον, η Εκκλησία του δήμου κάτω από αυτές τις συνθήκες και με την απειλή του σπαρτιάτη Λύσανδρου εξέλεξε τριάντα ανώτερους άρχοντες, γνωστούς ως Τριάκοντα τυράννους. Μετά την ανάληψη της εξουσίας τους προχώρησαν στη δικαστική δολοφονία των δημοκρατικών αρχηγών και στις προγραφές πολλών πολιτών, απέδωσαν στον Άρειο Πάγο τα δικαιώματα που είχε πριν από τις μεταρρυθμίσεις του Εφιάλτη (462/1 π.Χ.), κατάργησαν τα δικαστήρια των ενόρκων και παραχώρησαν στη Βουλή των 500 αρμοδιότητες ποινικού δικαστηρίου. Παράλληλα, κατάρτισαν έναν κατάλογο χιλίων έμπιστων πολιτών που εναλλάσσονταν στην εξουσία και επικροτούσαν τις αποφάσεις των τυράννων. (Σημ.: σάς θυμίζει κάτι;)

Τραγικό λάθος διατύπωσης (το "ιδιότυπη") κ. Τσίπρα - δείγμα ανιστόρητου και πολιτικά ανώριμου 'παπαγάλου'. Οι "αγανακτισμένοι" είναι η πραγματική Εκκλησία του Δήμου, βελτιωμένη και επαυξημένη σε σχέση με αυτήν του 5ου π.Χ. αιώνα: είναι αντιπροσωπευτικώτερη τού πληθυσμού και δεν μισθοφορεί, σε άκρα αντίθεση με την ολιγαρχική μειονότητα, στην οποία αναιδώς εξακολουθείτε να συμμετέχετε και την οποία στηρίζετε με την παρουσία σας μέσα στο ακαλαίσθητο Βαβαυρικό κάστρο της Βουλής. Να θεωρείτε τον εαυτό σας τυχερό που η Εκκλησία του Δήμου εξακολουθεί να διαθέτει στοιχειώδη πολιτισμό και δεν σας καταδικάζει (και τους 300) σε εκτέλεση με συνοπτικές διαδικασίες. Στην αρχαία Αθήνα θα σας έκαναν ήδη μνημόσυνο!