Έλαβα από φίλο αναγώστη ένα κείμενο σε συνέχεια σχολίου του σε προηγούμενη ανάρτησή μου με τίτλο "ΤΑ ΜΠΑΝΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΕΙΝΑΙ ΙΕΡΑ"! (http://greeksynthesis.blogspot.com/2011/05/blog-post_18.html). Το αναδημοσιεύω παρακάτω, σχεδόν αυτούσιο, καθώς θεωρώ ότι αξίζει να διαβαστεί με προσοχή.
<...>
Eμμένω πεισματικά στην έννοια του αρχηγού – ταγού στις ανθρώπινες κοινωνίες, δίνοντας ως χαρακτηριστική αναφορά τόσο τον Ξενοφώντα (Κάθοδος των Μυρίων), όσο και τον προγενέστερό του Ηρόδοτο (βλ. κυρίως Κλειώ, Ερατώ και Πολύμνια). Η σημασία του ηγέτη είναι γνωστή, γι' αυτό και οι ταγοί μας έχουν μεριμήσει ώστε το πολιτικό σύστημα να αποκλείει ανατροπές και πιθανή ανάδειξη ηγετών που δεν θα προέρχονται από τον πολιτικό τους συρφετό. Έτσι, έχει εξοβελιστεί οποιαδήποτε μορφή Άμεσης Δημοκρατίας, τόσο σε τοπικό όσο και σε εθνικό επίπεδο και έχει διαγραφεί από την ιστορική μνήμη μας η έννοια των κληρωτών μελών στη νομοθετική και την ελεγκτική της εκτελεστικής εξουσίας διαδικασία.
Σε σχέση με τα παραπάνω, φανταστείτε π.χ. την ύπαρξη γνήσιας αρνητικής ψήφου και την κατάρτιση μιας Βουλής ως εξής: Το εκλογικό σώμα αριθμεί κάποια εκατομμύρια ψηφοφόρους-εκλέκτορες, οι οποίοι εκλέγουν 300 βουλευτές. Από την εκλογική διαδικασία απέχουν οι μισοί, άρα ως εκλεγμένοι βουλευτές εκλέγονται 150. Οι υπόλοιποι 150 κληρώνονται από το εκλογικό σώμα. Άλλο παράδειγμα: Προσέρχονται στις κάλπες τα 2/3 του εκλογικού σώματος. Τότε, 200 βουλευτές εκλέγονται και 100 κληρώνονται.
Φανταστείτε επίσης το ακόλουθο: Στο τέλος κάθε κυβερνητικής περιόδου συγκροτούνται με κλήρωση σώματα ελέγχου της απερχόμενης εκτελεστικής εξουσίας (από τους κατά περίπτωση κοινά αποδεκτούς ειδικούς και επαΐοντες). Και, φυσικά, μέλος του κοινοβουλίου που επανεκλέγεται δεν καλύπτεται από βουλευτική ασυλία. Δεν νομίζω ότι τότε θα έγερναν υποβρύχια ή ότι η Siemens θα αναδεικνυόταν σε εθνικό μας διαφθορέα.
Τέτοιες πολιτικές δράσεις θα απελευθέρωναν δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας και θα ήταν δυνατόν να αναδείξουν κομματικά μή ελέγξιμους πολίτες-ηγέτες που θα μπορούσαν να εμπνεύσουν, να συσπειρώσουν και να οδηγήσουν ένα λαό να ξαναδεί την ‘θάλαττα’! Αντ’ αυτού, περιπλανόμαστε ακέφαλοι και προπηλακιζόμενοι στην οικονομική στέππα που μας οδήγησαν οι κληρονομικοί ηγεμονίσκοι της εξουσίας και οι τυχάρπαστοι επαγγελματίες πολιτικοί που τους συνοδεύουν.
Όλοι αυτοί, εκμεταλλευόμενοι μεθοδικά τις ενυπάρχουσες στη φύση των ανθρώπων αδυναμίες, συστηματικά κατασκεύασαν επί χρόνια τις πελατειακές τους πυραμίδες και σκαρφαλωμένοι πάνω τους ατενίζουν τα κοπάδια των ψηφοφόρων τους να περιφέρονται βελάζοντας μέσα στα κομματικά τους μαντριά. Και, έχοντας τελείως αποθρασυνθεί, όταν αρχίσει να ακούγεται κάποια φωνή κριτικής ή διαμαρτυρίας από το περιφερόμενο ποίμνιο, ανερυθρίαστα προτάσσουν τα βοϊδόμορφα υποπροϊόντα της ανθρώπινης εξέλιξης, πιστούς υπηρέτες του αυταρχικού συστήματός τους, για να πουν (απειλητικά κουνώντας το δάχτυλο) «μαζί τα φάγαμε»! Αυτή την αυθάδεια θα την είχε αυτό το βοϊδόμορφο πολιτικό κτήνος, αν την αμέσως επόμενη στιγμή μετά την δημόσια ομολογία του ότι «τα έφαγε» βρισκόταν ενώπιον ενός σώματος ελέγχου της εκτελεστικής εξουσίας, του οποίου η αμεροληψία θα προέκυπτε από την συγκρότησή του με κλήρωση από δικαστικούς, από μέλη των δικηγορικών συλλόγων της χώρας, από διδάσκοντες την νομική επιστήμη και από άλλους πολίτες της χώρας που αυτό το κτήνος "έφαγε";
Οι ταγοί μας, προκειμένου να διατηρήσουν την κληρονομική φεουδαρχική (δήθεν) δημοκρατία που εγκαθίδρυσαν και η οποία τους επιτρέπει να υπάρχουν, προσπαθούν να εθίσουν έναν λαό, του οποίου ο πολιτικός πολιτισμός δημιούργησε κείμενα όπως ο ‘Υπέρ του Αδυνάτου’ λόγος του Λυσία και μετουσίωσε μια ανατολική θρησκεία (που του επιβήθηκε) σε Ορθοδοξία, σε άγριο κοινωνικό κανιβαλισμό. Έντεχνα υποδαυλίζουν μια ιδιότυπη εμφύλια σύρραξη, που στρέφει την μία κοινωνική ομάδα κατά της άλλης, έτσι ώστε οι μισοί να φάνε τους άλλους μισούς, κατασκευάζοντας «κοινωνία των δύο τρίτων» ή «του ενός δευτέρου», που θα τους επιτρέπει να συνεχίσουν να διαβιούν με τα ίδια προνόμια που μέχρι σήμερα έχουν.
Χρήστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου